Deze tijd vraagt veel van ons.
Veel van ons incasseringsvermogen, geduld, wijsheid, inzicht, uithoudingsvermogen….
Om me heen zie en hoor ik veel mensen verzuchten dat ze er klaar mee zijn. Dat ze weer gewoon naar buiten willen kunnen, zonder zo’n mondkapje. Weer gewoon bezoek kunnen ontvangen zonder zich af te vragen of ze daarmee een regel overtreden. Weer gewoon naar je werk kunnen gaan zonder te moeten reserveren of een verklaring op zak te hebben.
Mensen zijn moe.
Moe van alles wat er niet mag, van complot-gekkies, van een bemoeizuchtige overheid, van bekeurende agenten en BOA’s, van rellende en plunderende relschoppers…. Noem maar op.
Thuiswerken leek zo prettig: niet meer iedere ochtend en avond in de file, niet die zeurende collega die over je bureau heen hangt om z’n beklag te doen, niet dat verplichte koffiemoment…
Het lijkt erop dat we dat kantoor toch wel degelijk missen, die dagelijkse gang van zaken. Dat zelfs die zeurende collega gemist wordt…
Hoe raar kan het gaan. Had jij dat ooit van jezelf gedacht?
Door al dat thuis werken lopen werk en privé dan ook nog eens veel meer door elkaar heen. Het is ook zo makkelijk om even de was te doen, die stofzuiger te pakken. En zijn er zaken die domweg moeten: zoals het thuisonderwijs aan je kinderen.
Gevolg is dat velen onder ons zich daardoor schuldig voelen en dan ’s avonds of in het weekeinde toch nog maar even de werkmail checken, nog even een telefoongesprek doen.
Dat alles zorgt voor nog meer stress dan dat de Corona an sich al oplevert.
En dat zorgt dan voor de al eerdergenoemde verzuchtingen als ‘Ik ben er helemaal klaar mee!’ of ‘De rek is eruit!’
Elastiek
Je kent vast wel elastiek. Een prachtige uitvinding om de boel bij elkaar te houden.
Zo’n klein rubberen ringetje kan nog best veel in bedwang houden. En daar maak ik ook regelmatig gebruik van, lekker makkelijk.
Tot het moment dat ik het te lang onder spanning heb laten zitten. De eerste scheurtjes ontstaan. En dan komt het moment dat het elastiek knapt.
Een elastiek is er niet op gemaakt om gedurende een lange periode onder continue spanning te staan.
Nu jij
Vergelijk jezelf nu eens met zo’n elastiekje dat onder spanning staat.
Steeds onder spanning op het moment dat je inspanning levert.
En wat gebeurt er als je te lang en te veel inspanning levert? Jezelf steeds onder spanning (stress) zet?
Dan is de rek eruit en knapt er iets.
Jouw elastiek functioneert niet meer.
Met een elastiekje denken we het weer op te kunnen lappen door het weer aan elkaar te knopen. Zo, en er weer helemaal klaar voor!
Echter, bij het elastiekje is de rek eruit; het brak immers niet voor niets.
Het ‘gerepareerde’ elastiekje doet niet meer waar het voor bedoeld is.
Het scheelt als je met enige regelmaat de druk van het elastiekje af haalt. Als je het de gelegenheid geeft om te ‘ontspannen’, zeg maar het even ‘de rust geeft’. Dan kan het langer meegaan.
Bij ons werkt dat net zo.
Steeds maar onder spanning (stress) staan is niet goed voor ons, daar zijn we niet op gemaakt.
En ook voor ons werkt het niet om, als het een keer is geknapt, er een knoop in te leggen en op de oude voet verder te gaan. De rek is eruit en die komt niet zomaar vanzelf terug.
Dat maakt het van belang dat je, zeker in deze hectische tijden, je rust pakt. Tóch je rust pakt. Even geen telefoon, mail, werk of andere verplichtingen.
Het is goed om in die rustmomenten op jezelf te reflecteren (kijk hier hoe je dat kunt doen). Het is goed als je vanuit die reflectie tijd investeert in jezelf, je gezin, je rust, in het maken van nieuwe plannen. Het is goed dat je nieuwe wegen inslaat, oude patronen loslaat en daarmee je leven weer oppakt.
Dát is essentieel om jouw elastiekje tot rust te laten komen zodat jij jezelf niet overbelast en, vroeg of laat, breekt.
Is stilstand achteruitgang?
Denk nu niet dat stilstand achteruitgang betekent (hier lees je daar meer over). Even stilstaan kan je juist een hele vooruitgang geven doordat je de tijd neemt om even uit de hectiek te stappen en jezelf de gelegenheid geven om na te denken, te plannen, te groeien.
Nu zeg je misschien: “Hé Jan, er zijn nu eenmaal integrators en segmentators.” Dat klopt. Echter, onderzoek heeft aangetoond dat, ook bij degene die ervan houden om verschillende levensdomeinen te integreren (de integrators), een negatief effect optreedt van het constant aanstaan, het continu bereikbaar zijn.
Mijn advies is daarom: pak je rustmomenten. Die 24-uurs economie draait ook wel door zonder dat jij bezig bent. Neem je vrije dag(en), neem je pauzes, neem de tijd voor je gezin, ga sporten (met of zonder je sportmaatje). Praat over andere zaken dan werk, corona, lock-down, avondklok. Kijk eens niet naar het nieuws, kijk een goede film of lees een boek.
Wat kan jou helpen?
Je kunt jezelf daarbij helpen door hiervoor letterlijk tijd in je agenda te blocken. Zet herinneringen in je digitale agenda om je eraan te helpen herinneren.
Op deze pagina vind je een oefening (aanleren van nieuw gedrag) die je daarbij zal helpen.