Laat je tak eens los!
Soms zie je tijdens een wandeling wel eens een hond die, als hij eenmaal een tak in zijn bek heeft, niet meer los wil laten. En dan ook écht niet meer loslaten!
Sommige mensen doen dat ook: zich in iets vastbijten. Vaak weten ze best wel dat het niet werkt en dat loslaten en het overlaten, een veel betere optie is, maar ja…
Als je het zelf doet, red je het ook wel….. toch? Bovendien weet je dat iedereen het moeilijk vindt om los te laten.
- Is loslaten voor jou een optie?
- Boosheid loslaten?
- Jaloezie loslaten?
- Overspel loslaten?
- Negatieve gedachten loslaten?
- Ongeloof loslaten?
- Zorgen maken loslaten?
Je wilt wel, maar het lukt niet…
Er zijn allerlei moeilijkheden in het leven. Volharden, doorzetten, is dan vaak de enige oplossing die we kiezen. Volharden is je hard maken om vol te houden.
Is daar iets mis mee? Nee, lang niet altijd. Doorzetten kan een heel goede manier zijn om, inderdaad, door te zetten. Om niet op te geven. Om te komen tot je doel!
Tegelijkertijd kan op een bepaalde manier dat doorzetten je ook enorm in de weg zitten. Met name als je niet om je heen kijkt naar andere opties. Naar alternatieven. Dat zie ik in mijn werk als cliëntenvertrouwenspersoon; dat zie ik in mijn werk als coach.
Albert Einstein zei ooit: “Als je blijft doen wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg” of woorden van gelijke strekking. De teneur is: als je steeds hetzelfde paadje blijft lopen, kom je nergens anders. Je blijft trekken aan een dood paard. Je komt niet verder; je schiet niets op; er verandert niets; je blijft je neus stoten; je stoot jezelf steeds weer aan diezelfde…
Coaching is bedoeld dat jij andere wegen gaat zien. Om jou te ondersteunen bij het zelf gaan lopen van jouw nieuwe pad. Soms misschien zelfs een nieuw lévenspad. Zodat je op je eigen benen gaat staan; krachtig wordt; jouw ruimte gaat innemen én gaat uitreiken naar andere mensen (je leeft namelijk niet alleen maar voor jezelf, toch?).
Terwijl die hond zijn bek klemt om die tak, vergeet hij te genieten van het bos waarin hij loopt. Hij leeft in de overtuiging dat door het loslaten van de tak er geen tak meer voor hem is. Dat het einde nabij is.
Neem vandaag eens de tijd om om je heen te kijken, laat je tak los. Zet eens een stapje terug en zoek naar alternatieven voor dat waar jij nu mee bezig bent. En denk dan eens aan al die mensen die je kent waarvoor jij dan van betekenis zou kunnen zijn, inclusief jijzelf!
Hoe je dat doet? Geef een compliment, luister aandachtig, vind in je personeel hun kracht, zet anderen op een voetstuk, bevrijd mensen uit hun eenzaamheid. Met andere woorden: laat de creativiteit in je stromen.
Bijt je niet vast in een tak, maar beleef het hele bos!
Ik daag je uit: Geef nooit op. Volhard in een creatieve manier in het loslaten van ellende en zet door!
